"Odwrócone role"

Milczący_Prorok

"Odwrócone role"

Gołębi puch anielskich piór
Upada w ogień piekła,
Dziwna granica, mentalny mur,
Rozłamu czasu rzeka.

Słoneczny blask odrzuca promień,
Wybiera marne życie,
Połowa piór opada w dół,
Ucieka, aby skryć się.

Wzgardzony duch, ulubieńców sługa,
Płomieni zew, cierpienie,
Prawdziwy przyjaciel w skórze wroga
Dziś niesie przebaczenie.

Burzowy grzmot klasycznych nut,
To przejaw gniewu Boga,
"Wybierzesz, lecz po mojej myśli, lub
Świat twój pochłonie trwoga!"

I krążą znów ofiary lwów
Po krwawym łez padole,
Nadchodzą plagi, chmary much,
"Ja na to nie pozwolę!"

I uniósł miecz, chwalebny oręż,
Skierował go ku Bogu
"Pozostaw ich i odejdź!"
Usłuchał go i stanął obok.

Ochraniał ich, jak tylko mógł,
Lecz bożek robił swoje.
Obrońca nasz, to nie sam Bóg,
Bo ktoś odwrócił role.